پرستار مهربون | قصه های کودکانه

• 31 اکتبر 2020
• admin
• یک نظر

پرستار مهربون قصه ی ما

پرستار مهربون با خودش گفت: امروز خیلی سر حالم. اما حتما روز پر کاری دارم.

وقتی پرستار مهربون به بیمارستان می رفت، آقای بنا را دید که داشت سقف کتابخانه را تعمیر می کرد. با صدای بلند گفت: آقای بنا! مطمئنم که این سقف درست و حسابی تعمیر می شود.

اولین جایی که خانم پرستار به آن سر زد، درمانگاه نوزادان بود. آقا و خانم حمیدی، نوزادشان غزل را به آن جا آورده بودند تا معاینه شود.

پرستار مهربون، غزل را آهسته روی ترازو گذاشت تا وزنش کند. غزل خیلی بزرگ شده بود. بعد پرستار با گوشی به صدای قلب غزل گوش داد

او صدای قلب غزل را می شنید: بوم، بوم! رو به آقا و خانم حمیدی کرد و گفت: غزل سالم و سر حال است.

بیشتر بخوانید: بزرگ ترین سیب دنیا

پرستار مهربون و حالت اضطرار

بعد سری به بیماران بخش زد. پرستار خوش اخلاق نبض و دمای بدن خانم افشار را اندازه گرفت…

سپس داروهای آقای غلامی بداخلاق را داد.

یک دفعه، پرستار صدای آژیر آمبولانس را شنید… بی_بَه! بی_بَه!

معنی این صدا این بود که حالت اضطراری پیش آمده است. پرستار با سرعت دوید تا ببیند که چه کسی را به بخش آورده اند.

آقای نجار را با آمبولانس آورده بودند. او با چکش روی انگشت شستش زده بود و خیلی درد داشت.

پرستار به آقای نجار گفت: ناراحت نباش، من از تو مراقبت می کنم و خیلی زود خوب می شوی. اول دست نجار را تمیز کرد.

این کار کمی سوزش داشت اما آقای نجار خیلی شجاع بود. بعد با یک باند سفید و تمیز، انگشت نجار را بست. آقای نجار خیلی زود حالش خوب شد و از پرستار تشکر کرد که از او مراقبت کرده بود و به سر کارش برگشت.

بیشتر بدانید: خوردن شیرینی برای کودکان مضر است!

وقتی  پرستار همه ی بیماران را دید و به آن ها رسیدگی کرد، دیگر وقتش رسیده بود به خانه برگردد. با خودش گفت: امروز چه روز طولانی و شلوغی بود!

پرستار مهربون در خانه توی رختخوابش دراز کشید و با خودش گفت: باید خوب بخوابم تا فردا صبح سر حالِ سر حال باشم.

Views: 4237

اشتراک گذاری...

admin وب‌سایت